Czy to co widzimy jest naturalną koleją rzeczy, do której zobowiązuje nas przeszłość?  Czy może jet to spontaniczny  wybór na jaki decydujemy się w przypływie emocji? A może jedno nie wyklucza drugiego i w ciągu dalszym poprzestawiane mamy priorytety?   

                                                Patriotyzm

        Postawa szacunku,umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar i pełną gotowość do jej obrony,w każdej chwili. Charakteryzuje się też  przekładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste, a także gotowością do pracy dla jej dobra i w razie potrzeby poświęcenia dla niej własnego zdrowia lub czasami nawet życia. Patriotyzm to również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji,kultury czy języka. Oparty jest na poczuciu więzi społecznej,wspólnoty kulturowej oraz solidarności z własnym narodem i społecznością.  (Wikipedia)

 Kilka dni temu tj; 14 lipca 2018 r obchodziliśmy rocznicę parlamentaryzmu w Polsce, a czy 525 czy 550 to na tę chwilę mniej istotne gdyż nie o tym ten wpis ma teraz traktować. Tym co mnie uderzyło jest fakt,że osoby ściśle , a nawet bezpośrednio powiązane właśnie z tym dniem czyli przedstawiciele urzędu, który ową rocznicę obchodził podzielili się na obozy i jubileusz tego historycznego zdarzenia obchodzić będą oddzielnie.   I nie chodzi mi o to kto tutaj ma rację,bo nie chcę tego wpisu upolityczniać, chodzi mi- (tak sądzę) – o przekładanie celów osobistych nad ważne dla ojczyzny.                                                                                                         Czy ten stan rzeczy,który ma tu miejsce jest czymś nowym, mam tu myśli ciągłe spory między dwiema największymi obecnymi partiami,czy to już było i tylko sposób postrzegania społeczeństwa zmienił się na tyle,że tak to teraz razi.                                                  Moje subiektywne spostrzeżenia każą mi hołdować tej drugiej, bliższej jednak memu sercu wersji,że my Słowianie mamy ten gen niezgody we krwi. Nie zwalnia to jednak z odpowiedzialności jaka ciąży nie tylko na rządzących ale i nad każdym z Nas względem decyzji jakie podejmujemy,które przypisują nam faktyczne miejsce w świecie.

             I chciałbym to spuentować słowami pewnego podróżnika z Kordoby,który już w X stuleciu pisał:

„Na ogół Słowianie są skorzy do zaczepki i gwałtowni i gdyby nie ich niezgoda wywołana mnogością rozwidleń ich gałęzi i podziałów na szczepy, żaden lud nie zdołałby im sprostać w sile” .

                                                                                        Ibrahim ibn Jakub